Wie was Theodore Sturgeon?

Theodore Sturgeon(New York City, 26 februari 1918 – Eugene, Oregon, 8 mei 1985) was een Amerikaans sciencefictionschrijver. Hij werd geboren als Edward Hamilton Waldo. In 1929 trouwde zijn moeder, na een scheiding, met William Sturgeon. Edward veranderde zijn voornaam in Theodore, wat beter overeenkwam met zijn roepnaam 'Ted'.

Sturgeon verkocht zijn eerste SF-verhaal in 1939. Hij schreef in het begin van zijn carrière voornamelijk korte verhalen voor tijdschriften als Astounding Science Fiction. Wanneer twee verhalen van hem in hetzelfde nummer verschenen, gebruikte hij het pseudoniem "E. Waldo Hunter". Als ghostwriter heeft hij ook een Ellery Queen roman geschreven, The Player on the Other Side (1963).

Veel van Sturgeons werk heeft een poëtisch karakter. Hij beïnvloedde de leesbeleving door het gebruik van een schrijftechniek, genaamd 'ritmisch proza'. Zijn werk kenmerkt zich verder door menselijkheid en medegevoel met personen aan de rand van de samenleving.

Sturgeon schreef screenplays voor enkele van de beste Star Trek episodes, zoals Shore Leav. The Joy Machine en Amok Time (1967, later gepubliceerd als boek in 1978). Hij introduceerde de pon farr, de paringscyclus van de Vulcans en de prime directive, het leidende gedragsprincipe bij contact met primitievere beschavingen.

Sturgeon won de Hugo Award en de Nebula Award met de 'novelette' Slow Sculpture (1970). Hij kreeg de World Fantasy Award voor zijn gehele oeuvre in 1985. Hij won relatief weinig prijzen, omdat zijn beste werk gepubliceerd werd voordat ze waren ingesteld. Hij heeft wel een grote invloed uitgeoefend op schrijvers als Harlan Ellison, Samuel R. Delany, Ray Bradbury en Kurt Vonnegut. Vonnegut zou Kilgore Trout gebaseerd hebben op Theodore Sturgeon.