Review of Oh My God [EP]

We blijven het fantastisch vinden dat in ons onooglijke landje enkele kleine labels het in deze barre verkooptijden nog aandurven om iets anders dan panklare pop uit te brengen. Een en ander laat onder andere het eigenwijze Gentse collectief Barbie Bangkok toe om de neus aan het venster te steken. Een band met een naam die – zo vermoeden wij toch – verwijst maar Herbie Hancock, naar eigen zeggen iets wil doen aan het schrijnende gebrek aan coolness in de Gentse scene en in eigen contreien een uitstekende live-reputatie geniet, trekt sowieso al de aandacht, maar wat deze drie heren en dame op deze fijne EP laten horen, getuigt vooral van een gezonde drang om anders te klinken. Het quasi-akoestische titelnummer, dat het als eerste single geheel terecht niet slecht doet op de betere radiofrequenties, wijkt qua tempo en intensiteit misschien wat af van de rest van de songs op deze EP, maar geeft wel een uitstekend idee waarvoor Barbie Bangkok staat. Een sound die voor de verandering eens niét loepzuiver door de boxen knalt, een heerlijk nonchalante uitvoering en een melodie die hardnekkig blijft hangen. Onze adem stokte nog meer tijdens ‘Roll Rockin’, een warmpjes in strijkers geduffeld pareltje dat het vooral moet hebben van een penetrant synthdeuntje en een subtiele slidegitaar. Op de overige vier nummers gaat Barbie Bangkok als een bende gekken tekeer. Opener ‘New Friend’ zet iedereen op het verkeerde been met een brugje waarin de lof wordt gezongen van de onvervalste plattelandsklassieker ‘Moeder, waarom leven wij?’, maar excelleert vooral in Pepperiaans gitaargejakker en synths uit de grote Faith No More-handleiding. ‘Hold On’ klinkt zo mogelijk nog schizofrener, schakelt van olijke ska niet geheel naadloos over in een overweldigende riff, maar rijdt zich vast in zijn vierde of vijfde tempowisseling, terwijl het afsluitende ‘Low Bypass’ geheel verrassend rondwaart op Air-territorium, toch voor het ook hier tot een heuse gitaaruitbarsting komt. Aan afwisseling en ideeën ontbreekt het dit jonge stroppenviertal zeker niet en alleen dat al maakt van Barbie Bangkok a force to reckon with, maar voorlopig ontberen de meeste songs een duidelijke structuur om écht indruk te maken. Lef hebben ze wèl, en hopelijk kunnen deze eigenwijze rakkers dat verzilveren met hun eerste volwaardige langspeler. Ondertussen blijven ze gewoon cool.

- © digg.be (www.digg.be/articles.php?id=554)