Verwacht op de nieuwe cd van Flip Kowlier geen al te grote verrassingen. De WestâVlaming snuift op "In de fik" de lijn van "Ocharme ik" gewoon door. Wat gelukkig ook betekent dat Kowlier ook nu weer doet waar hij de vorige keer zo goed in geslaagd is: warme liedjes brengen voe de mènsjgen. Bijna op zijn Stevaerts dus.
We starten dan ook op café in "Vannacht" en overschouwen de gevolgen van dat nachtbraken in het ingehouden "Geef mie een glas". "Bjistje in min uoft" is het muzikale vervolg op het Leonard Cohenâachtige "Ti woa" uit "Ocharme ik". Met dat verschil dat we er hier Geike Arnaert (Hooverphonic) in het WestâVlaams (!) bijkrijgen. Van een lekkere extra gesproken.
In tegenstelling tot in "Moeder lieve moeder" op "Ocharme ik", waar zeun een voader als homo geoutet worden, blijkt Nonkel Dirk nu ook een nicht. En ook in "Angelo en Agelique" staan family values centraal. Kowlier goes ska in "Bom bin", Vlomsche country krijgen we in "Tristig feit". "Miss België" doet een beetje denken aan "My beloved monster" van Eels. Niet door een mogelijke link tussen de titels, maar door de gloomy sfeer die de twee nummers uitademen. Vrolijker gaat het er gek genoeg dan weer aan toe in "Tristig feit", dat evengoed een nummer van Ivan Heylen had kunnen zijn. Zijn "Wilde boerndochtere" komt â zeker op het einde â in gedachten de kop op steken. "Smetvrjis" is dan weer up tempo lolbroekerij over het randje. "In de fik" is net zoals "Ocharme ik" een potâpouri van stijlen, tristesse en geestigheden.
Een lach en een traan, als het ware. Wat is er meer des mensen dan dat?
© Cutting Edge | 24/03/04 (www.cuttingedge.be/music/kowlier/indefik)